Ode aan Andre Hazes

We kende allebei een moeilijke jeugd

Kwamen van de straat

Veel ellende weinig vreugd

We groeide beide uit tot de beste en bekenste schrijvers van het land

U in de muziek ik in Nederland dichters land

dit programma heet voor jou Ode aan Andre Hazes

Een zwarte hoed,een bril met donkere glazen.

Die rauwe stem,vibrerend...zingend over vreugd en smart.

Een lied,dat raakt...,feilloos neerstrijkt in het hart.

En eenmaal daar beland niet is uit te wissen.

Het is koud zonder jou,

maar toch blijf ik je trouw.

Zeg maar niets meer,

ik herhaal het wel elke keer!

Geef me je angst… ik geef je hoop terug ervoor,

dus nu ga ik weer door…

In een discotheek,zat ik van de week.

En ik voelde mij daar zo alleen,

want ik weet zoals jou is er geen!

Ik heb het goed gedaan maar ook zo fout gedaan,

in dit gedicht laat ik me helemaal gaan.

Het is koud zonder jou, zeg maar niets meer,

ik zal deze zinnen herhalen elke keer!

Denk eraan de glimlach van een kind,

doet je beseffen wat je vind.

Het is koud zonder jou,

maar toch blijf ik je trouw.

nu ben ik niet meer aan de top,

want dit gedicht is nu echt op!!!