Familie

 Als een ruzie zijn jij en ik begonnen

Nu komen wij nooit meer bij elkaar

Praten zelden of nooit meer

Het is zo onvoorstelbaar

stemmen werden heftig verheven

woorden over de tafel gesmeten

schuld lag altijd weer bij mij

ik hield mijn adem in sja zo ben jij

De jaren die voorbij gingen maakte mij sterk en tot wie ik nu ben.

Ik weet wie er juist was en wie er voor mij waren.

Jij was er niet het enige wat ik aan jou te danken heb is pijn

naar mijn mening zit ik niet fout zo zal het helaas moeten zijn

De krassen op mijn polsen zullen nooit meer weggaan.

Ze zullen mij de rest van mn leven herinneren aan jou woorden en daden.

Jullie houden je voor de domme na het 3 keer kraaien van de haan.

k heb het te vaak moeten uitleggen en steeds opnieuw moeten vertellen.

Ik kan er niet makkelijk over doen ook al probeer ik het keer op keer.

Ik moet nu stoppen met mij aantestellen.

Ik wil mij niet blootstellen aan de dingen die zijn gebeurd.

Ik heb jou niet nodig, jouw taak is door een ander vervuld.

Als ik naar je kijk zijn mijn gedachten besmeurd.

sja familie Het is klaar ik had zoveel jaren eindeloos veel geduld!